"Bu dünyada bir nesneye yanar cânım: göynür özüm / Yiğit iken ölenlere gök ekini biçmiş gibi"
Divan şiirine vakif ve bu şiiri sevdirmekle birlikte; çoğu Divan şiirlerinde yer alan ve mecâzî olmayan dünyevî sevgi, aşk ve şarap temali şiirlere bile bir türlü zorlama dinî -tasavvufî anlâm ve yorumlar yükleyen Divan şiiri okuyucusu Hayati İnanç TRT'deki programında, 33 şehidimizle ilgili "Kaybımız varmış gibi konuşuyorlar. Bunlar güzel sözler değil. Ne kaybı yahu? Kayıp falan yok. Yer değiştirdiler. Nasıl olsa herkes gidecek" türü boş ve hoş olmayan sözleri şehitlerimizin acısını hiç dindirmez; nâif bedenlerine ve aziz hâtırılarına da hiç ama hiç yakışmaz.
Şüphesiz şehitlik yüce bir değer ve Kur'an'ı bir kavram ve ayet... Elbet şehit düşülmesi gereken yerde şehit olunur, şehit verilmesi gereken yerde de şehit verilir. Ama temennimiz şehitlerimizin olmaması; şehit verilecek noktaya gelinmemesi. Fakat tıpkı tasavvufî ve mecâzî anlâmı olmayan bazı Divan şiirlerine yüklediğiniz anlâmlar gibi güyâ teselli verici bu hikâyemsi basit yorumunuz ve gereksiz, özensiz ve düzensiz sözleriniz de acılı şehit ailelerinin yüreklerine düşen derin kor ateşi söndürmez sayın Hayatı İnanç...
Divan şiirine ilgisi olan ve sizin kadar olmazsa da hâfızasında epeyce Divan şiiri bulunan bir öğretmen ve bir şiirsever olarak şunu hatırlatmak isterim: Acılı bir günde şehitlerimizden söz ediyoruz; Divan şiirini bazı örneklerini özünde barındıran "Sâkinâme"den gazel ve kasideler okumuyoruz, lütfen üslûp ve ifâdelerinizde biraz daha dikkatli ve ölçülü olalım. Kasıtlı olmazsa da maksadını aşan insicâmsız cümleleriniz ve Divan şiirlerini yorumlar gibi şehitler üzerinden edebiyat ve san'at yapmaya kalkışmanız pek şık olmamıştır. Duygudan uzak izlenimi veren bu söylem biçiminiz sosyal medya dahil bizlerde haklı ve ciddi bir tepki yaratmış sayın Hayati İnanç...
Ülkem şehitlerine kan ağlıyor. Acılı bir gün ve arzu edilmeyen çok kaygılı bir süreç ...
Şehitlerimize rahmet, yaralılara şifâ diliyorum.